Goed nieuws uit Indonesië

Eindelijk kon Francine Tammeling na drie jaar ‘haar ouderen’ in Indonesië weer persoonlijk bezoeken. Door corona was dit veel te lang niet mogelijk. ‘’Elkaar even knuffelen en Nederlands met elkaar praten hadden de ouderen erg gemist. En ik zelf natuurlijk ook’’, aldus Francine.

In de loop der jaren zijn er ouderen uit het project overleden, maar zijn er ook weer nieuwe mensen ‘gevonden’ die hulp nodig hebben. Zo blijft het aantal ouderen dat hulp krijgt schommelen rond de 82. Zij wonen verspreid over Bandung, Surabaya, Malang, Depok, Sulawesi en Makassar. MAX Maakt Mogelijk kan dankzij donateurs blijven helpen met zorgkosten, huur betalen van de woningen, renovatie huisje, ziektekosten (BPJS), voedselpakketten, nieuwe meubels, matras/bed en een pensioenuitkering.

Francine: ‘’Natuurlijk is die structurele hulp belangrijk. Maar een bezoekje en daarmee persoonlijke aandacht is minstens zo belangrijk. In Surabaya bezocht ik Dicky Sleemes die in tranen was, hij had geen geld om zijn kapotte brillenglas te vervangen. Dat konden we gelijk regelen natuurlijk.  En toen we bij meneer Coenraad kwamen hing daar de rekening voor de elektriciteit aan het hek. Ook deze hebben we gelijk voldaan.’’

De reis door Indonesië heeft een behoorlijke impact op de ouderen maar ook op Francine. Zelf zit ze vanwege medische redenen regelmatig in een rolstoel. En dat schept een band met oma Joyce Moerman die helemaal niet meer kan lopen. Francine: ‘’Het was niet een makkelijke route om bij Joyce te komen. Via armoedige steegjes kwam ik uiteindelijk bij haar huisje. Ze is al behoorlijk dement en vertelde steeds opnieuw dat haar vader bij het KNIL had gezeten en op het ereveld van Kembang Kuning lag. Ouderen praten vaak en graag over hun ouders.’’

MAX Maakt Mogelijk steunt sinds 2012 Indische Nederlanders die in armoede leven. Francine Tammeling uit Arnhem zet zich al jaren in voor deze ouderen met haar stichting Teman Teman Sehati. Lees meer over dit project of wordt donateur 

Bij een gezellige kumpulan (bijeenkomst) konden Francine en de ouderen elkaar ontmoeten en samen eten. De ouderen die slecht ter been zijn konden rekenen op een bezoekje aan huis.