Riek verzorgt de lunch voor buurtgenoten

“Als ik hier ben, eet ik tenminste mijn boterham tussen de middag”, aldus Jopie (92). Samen eten staat voor een gezellig, ontspannen moment, want alleen is maar alleen. Gelukkig ontstaan er steeds meer initiatieven die dit mogelijk maken. Eén van die plekken is buurthuis ‘Vorstelijk complex’ in Utrecht, waar het elke dinsdagmiddag een feestje is.

Het is het idee van Riek Baron (84 jaar) die zich al 34 jaar inzet als vrijwilligster in het buurthuis. “Inmiddels komen zo’n 30 ouderen uit de buurt wekelijks hiernaartoe.” Voor 2,50 euro per persoon haalt Riek met haar man Jan de boodschappen en verzorgt ze de lunch.

De ogen van de buur

Voor sommige ouderen is de drempel om een lunch in een buurthuis te bezoeken te hoog. Dankzij een actief buurtteam, waar Riek al jaren een goed contact mee heeft, worden veel nieuwe mensen
bereikt. Het buurteam signaleert alleenstaande ouderen, bezoekt hen en neemt hen mee naar deze lunch. “En de meesten vinden het zó leuk, dat ze blijven komen”, aldus Riek, “Zoals George Leter, hij kwam aanvankelijk om zijn boterhammetje te eten en vertrok daarna meteen weer, maar inmiddels is hij zo’n trouwe lunchgast, dat hij zelfs meehelpt met opruimen en de afwas. Soms maak ik er een speciale lunch van. Mijn kleindochter heeft een restaurant in de buurt en met haar kan ik soms wat extra’s voor elkaar krijgen, zoals patat met een kippenpoot en een schaaltje appelmoes. Het moet natuurlijk wel betaalbaar blijven.”

Thuis is ook maar alleen

Veel van de bezoekende ouderen beleven veel plezier aan deze lunch, ze zijn onder elkaar en “Thuis is ook maar alleen”. Of zoals Jopie van 92 beaamt: “Hier eet ik mijn boterhammetje tenminste ook echt op.” Een groepje vrouwen blijft na afloop nog even breien of een kaartje leggen, de heren spelen nog een potje biljart en dan is de gezellige dinsdag weer om. Ook in de zomer, wanneer er al zo weinig vertier is voor ouderen, regelt Riek dat het buurthuis open is. “Ik heb gewoon de sleutel gevraagd, ik kan de mensen toch niet thuis laten zitten.”

Dagje naar het strand

Riek wil graag eens een stranddagje voor ‘haar’ mensen, “want aan zee komen ze niet meer.” Door toedoen van Jan Slagter, die initiatieven als die van Riek toejuicht, regelt MAX Maakt Mogelijk een bus die de groep mee op pad neemt richting strand. En natuurlijk mag een lekkere lunch niet ontbreken. Ook Riek geniet zichtbaar. Ondanks haar hoge leeftijd blijft ze zich inzetten voor de buurt. “Mijn man en ik kunnen niet stilzitten. Dit is waar ik het voor doe, de mensen zien genieten.”

(Bron: MAX Magazine)