Ouderenproblematiek Litouwen

De Republiek Litouwen behoort samen met Estland en Letland tot de Baltische staten. Het land werd in 1990 onafhankelijk van de Sovjet-Unie, waarvan het sinds 1940 deel uitmaakte. In de steden wordt heel hard gewerkt aan infrastructuur en ontwikkeling. Maar op nog geen 5 kilometer buiten een stad is de armoede zichtbaar. Litouwen is 2 keer zo groot als Nederland en heeft ‘slechts’ 3,5 miljoen inwoners. De extreme eenzaamheid onder ouderen houdt daar direct verband mee. Daarnaast zijn de problemen op het platteland ontstaan nadat de kolchozen (staatsboerderijen) na de uittreding uit de voormalige Sovjet-Unie in 1990, geen afzet meer hadden. De Russen lieten deze leveranciers van graan en melk na de afscheiding links liggen. Het gevolg was dat bloeiende kolchozen die hele gezinnen onderhielden, hun inkomsten verloren. Op het platteland zijn nauwelijks primaire voorzieningen zoals verwarming, elektra, stromend water.

Over Wim Brauns

Wim Brauns, onze man in Litouwen, is vrijdag 14 januari plotseling overleden. Wim deed er alles aan om mensen in nood te helpen. Hij was een sportman in hart en nieren en ging elke dag op zijn mountainbike of met zijn busje – volgeladen met hout en eten – bij arme ouderen langs. “Ik investeer in jongeren en help ouderen. Ze hebben niemand. Het communisme heeft de mensen hier verlamd. Ze helpen elkaar niet. Dat zit er gewoon niet in, daarom doe ik het”, aldus Wim.

Jan Slagter: ‘’Ruim 6 jaar geleden, in 2016, ontmoette ik Wim Brauns en vanaf de eerste dag was ik onder de indruk van hem. Omdat hij doet wat hij kan om “zijn” ouderen te helpen. Maar ook vanwege zijn persoonlijkheid, zijn altijd aanwezige humor en zijn enorme inzet en daadkracht.Wim was mijn held, en wat hij heeft gedaan voor de ouderen is groots.”

Wim besloot eind jaren ’80 in Litouwen te gaan wonen en werkte als coach van de nationale wielerploeg. Daarna begon hij samen met zijn vrouw Irena camping “De Harmonie” in Trakai.  Omdat Wim nog altijd veel en ver fietste op zijn mountainbike, komt hij op de meest afgelegen plekjes. Vaak ontdekte hij gezinnen of ouderen die in een tochtig krot wonen en nauwelijks geld hebben om rond te komen. Wim helpt waar hij kan, maar heeft niet genoeg middelen om alle ouderen te helpen hun huis te renoveren, voedselpakketten te kopen en medische zorg te betalen.

2016 is het begin van de mooie samenwerking tussen MAX Maakt Mogelijk en Wim. Met onze financiële steun kan Wim opeens veel meer betekenen en doet hij er alles aan om de ouderen te helpen. Maar ook de jeugd kan op hem rekenen. Wij besloten hem te helpen bij het opknappen van huisjes en bij het slaan van waterputten bij een aantal huisjes.  Ook wordt een busje aangekocht, waarmee Wim trots en energiek door de omgeving reed en bij de eenzaamste mensen stopte voor een opbeurend praatje en iets lekkers te eten. Maar ook waren er de talloze ritjes met en voor de ouderen die ziek waren en naar een dokter moesten.

Jan Slagter; ”We zijn in shock dat Wim er niet meer is en zullen hem ontzettend missen. We wensen Irena, de familie en Valdy veel sterkte met dit grote verlies.’’  Wim Brauns is 80 jaar geworden.

Hulp gaat door

Valdy gaat de hulp aan ouderen voortzettten. Hij is de pleegzoon van Wim en ging vaak mee om huisjes op te knappen en hout te hakken. Valdy zal iedere maand een voedselpakket van 40 euro afleveren bij 25 ouderen. Ook brengt hij hout rond, voordat de winter begint. MAX Maakt Mogelijk wil het levenswerk van Wim voortzetten en kan samen met Valdy de basishulp aan ouderen garanderen. Maar dat gaat niet zonder uw steun. Eén voedselpakket kost 40 euro. Help mee en doneer nu!

Valdy en Janas

Jan, Juze en Wim