Ooit werden ze als Nederlander in Nederlands-Indië geboren. Ouderen met een Nederlandse naam, die vloeiend Nederlands spreken en zich Nederlander voelen. Maar toen Indonesië in 1949 onafhankelijk werd en alle Indische Nederlanders naar Nederland vertrokken, mochten zij niet mee. Sindsdien leven ze in armoede en steunt MAX Maakt Mogelijk de ouderen zo goed mogelijk. Help mee om deze hulp voort te zetten.
Doneer aan projectHet gaat om Indo’s. Oftewel, Indische Nederlanders die na de onafhankelijkheid van Indonesië niet konden aantonen dat ze Nederlander waren, omdat ze door de oorlog bijvoorbeeld hun identiteitspapieren waren kwijtgeraakt. Ze waren niet welkom in Nederland en moesten om uiteenlopende redenen in Indonesië blijven. Deze achterblijvers leven sindsdien in armoede. Recht op een pensioen of AOW hebben ze niet. Ze werden niet erkend door Nederland. Maar… de ouderen zullen Nederland nooit vergeten. Al zijn de meesten er nooit geweest. Ze voelen zich wel Nederlander. De meesten kennen zelfs nog Nederlandse liedjes.
Francine Tammeling uit Arnhem zet zich daarom al jaren in voor deze ouderen in Jakarta, Bandung, Makassar, Malang, Depok, Surabaya. Sinds 2012 steunt MAX Maakt Mogelijk – dankzij donateurs – de Indisch Nederlandse ouderen op Java. Ruim 90 ouderen krijgen hulp bij de betaling van hun huur, huisje opknappen, onverwachte medische kosten, meubels, een maandelijks pensioen, de zorgverzekering (Bpjs) en bovenal sociaal contact.
Sylvia van der Leij