Oud worden in Moldavie is niet makkelijk. Maar als je kanker hebt, geen geld voor een dagelijkse warme maaltijd en je huis lekt.. hoe kun je dan nog beter worden? In Moldavië is er basiszorg voor iedereen die ziek wordt en bijvoorbeeld kanker krijgt. Maar hoe betaal je vervoer naar het ziekenhuis? En hoe betaal je voor medicijnen en thuiszorg als je pensioen 30 euro in de maand bedraagt? Dat is een grote zorg voor veel ernstig zieke mensen in het armste land van Europa.
Doneer aan projectMAX Maakt Mogelijk ondersteunt daarom Nededja Mocan, een vrouw die op eigen initiatief al veel zieke ouderen helpt in hun laatste levensfase. Eén van de mensen voor wie Nadedja zorgt is Ivan. Hij heeft kanker. Nadedja brengt hem naar het ziekenhuis voor chemotherapie. Behandelingen die wél vergoed worden, maar waar Ivan zonder transport door Nadedja geen gebruik van had kunnen maken.
Wel opereren, geen zorg thuis
In de hoofdstad Chisinau staat het enige oncologisch ziekenhuis, gespecialiseerd in de behandeling van kanker. Iedereen die wordt gediagnostiseerd met kanker heeft daar recht op een gratis behandeling en verblijf, inclusief maaltijden. Behandelingen zoals chemo- en radiotherapie (bestraling) worden door de staat vergoed, maar eventuele andere specialistische behandelingen of bijzondere medicatie worden niet vergoed. Ook thuiszorg wordt niet vergoed.
Alleen naar huis Het vervoer naar het ziekenhuis wordt niet vergoed. Omdat het voor velen onbetaalbaar is om een taxi of anders te betalen, gaan zij niet naar het ziekenhuis, maar moeten gedwongen thuis blijven zonder enige vorm van behandeling. Met alle gevolgen van dien.
Na de behandeling of onderzoeken in Chisinau worden mensen terug naar huis gestuurd. Daar is iedereen op zichzelf aangewezen, een zorghotel of palliatieve zorg is er niet en thuiszorg moet je zelf betalen.
Ivan kan met zijn kleine pensioen geen rit van het zuidelijke dorp Vulcanesti naar Chisinau betalen. De rit is drie uur. En bij thuiskomst, na de behandelingen, staat hij er zonder hulp van Nadedja weer alleen voor. Zijn pensioen is 5 euro per maand en hij heeft geen kinderen en is niet getrouwd.
Florence Nightingale van Vulcanesti
In Vulcanesti is Nadedja met haar team de enige die de zorg op zich neemt voor kankerpatiënten. Zij bezoeken en verzorgen de patiënten zeven dagen per week en twee keer per dag, door bv verband te verwisselen en wonden te verzorgen. Ook nemen ze warme maaltijden mee.
Thuis is de patiënt vaak afhankelijk van pijnstilling. Morfine en Tramodol worden door de staat vergoed, maar vaak is er niemand om dit toe te dienen. Mildere medicatie wordt niet vergoed.
Nadedja is gekwalificeerd om medicatie toe te mogen dienen, zoals Morfine en Tramodol. Deze medicijnen worden vergoed, alle andere medicijnen en verzorgings- en hulpmiddelen zoals verband en naalden betaalt Nadedja uit eigen portemonnee. Ook de vervoerskosten bekostigt Nadedjahelemaal zelf, vanuit haar eigen (bescheiden) inkomen als maatschappelijk werkster, of van giften die ze krijgt.
Help mee en doneer nu!
Nadedja kan niet iedereen bijstaan. Daarom wil MAX Maakt Mogelijk Nadedja en meer mensen ondersteunen om ouderen zoals Ivan naar het ziekenhuis te brengen voor medische behandeling. En daarna thuiszorg, of als iemand niet meer beter wordt; palliatieve zorg in te zetten. Maar dat kan niet zonder uw steun.
Met uw donatie kunnen wij:
- het vervoer van patiënten bekostigen;
- medicijnen betalen die niet vergoed worden;
- verplegers inhuren die palliatieve zorg bieden;
- in het geval van overlijden; bijdragen in de kosten voor een uitvaart.
Ouderenproblematiek Moldavië & Vulcanesti
In Vulcanesti wonen 16.000 mensen, van wie 2401 ouderen (1013 man, 1388 vrouw). De helft van deze ouderen heeft moeite om rond te komen. Van de 45 armste ouderen ontvangen 40 mensen geen pensioen en hebben daardoor geen vast inkomen. Op familie hoeven de meesten niet te rekenen, omdat de meeste jonge mensen naar het buitenland zijn vertrokken voor werk. Moldavië is het armste land van Europa. In Vulcanesti staat 1 ouderenhuis waar 13 vrouwen en 5 mannen wonen. De andere ouderen in het dorp moeten langer thuis blijven wonen. Ziek of aan bed gekluisterd doet daar niets aan af.